Socrates zette mensen aan tot zelf denken in plaats van op de mening van anderen af te gaan. Socratische gesprekken hebben te maken met het losmaken en ontrafelen van gestolde opvattingen en meningen, erachter komen dat je toch minder zeker weet wat je dacht wel zeker te weten, jezelf behoeden van overmoed, de grootste ondeugd in het klassieke Athene, en misschien ook wel met boos weglopen als je hier allemaal geen zin in hebt.
Het derde socratisch gesprek vindt plaats op 8 juli om 19.00 onder leiding van Wouter Blacquière, bij ons beter bekend als De 18 Minuten Man.
Het onderwerp is 'Normaal (doen)'
“Het nieuwe normaal moeten we normaal gaan vinden”, aldus de algemeen directeur van het RIVM Hans Brug.
Maar wat betekent normaal eigenlijk?
Normaal betekent, volgens de norm. Maar als je het hebt over normaal bedoel je eigenlijk: volgens mijn norm, of volgens de norm van de groep waartoe ik hoor. Een norm is immers niet individueel, maar sociaal. Een norm ontstaat daar waar mensen samenleven. Moet je een norm daarom maar gewoon aannemen? Of kun je een norm ook aanpassen en vervangen, zoals Hans Brug stelt? Heeft normaal te maken met zelf kiezen en vrijheid? Of juist met dwingen en strijden?
Normen bestaan natuurlijk alleen maar omdat ze gebaseerd zijn op waarden. Door normen na te leven proberen we een waarde in stand te houden. Het is de waarde waar het eigenlijk om gaat. De norm is daarbij vergeleken maar lichtgewicht. Is normaal dan vooral een versluierend woord? Zorgt normaal ervoor dat de waarde die erachter zit uit het zicht verdwijnt? Of wordt de waarde juist duidelijker door iets normaal te noemen? Hebben we normaal nodig om een samenleving te reguleren? Of kunnen we normaal toch beter afschaffen?
Het is maar een vreemd begrip, dat normaal.
Wat verstaan we daaronder: normaal?
Wielercafé Parijs is nog ver
Spinbaan 21c
Doetinchem
Prijs: € 8,00
Student: € 5,00
4x: € 25,00